dzień 4. część 2. Małe Groty i Groty Nagórzyckie

Poniedziałek, 9 lipca 2012 · dodano: 11.07.2012 | Komentarze 0

Wrzucam tylko te fotki, których nie zamieściła Tymoteuszka.
Tutaj można obejrzeć pozostałe, jak również przeczytać opis alternatywny ;)

Wieczorkiem do Małych Grot :)
Widziałam je blogu Tymoteuszki, i bardzo chciałam zobaczyć n żywo :)
Przedzierałyśmy się przez piach, delektowałyśmy się ścieżkami leśnymi, myłyśmy ręce w źródlanej wodzie, siedziałyśmy nad brzegiem Pilicy...

Pilica zachwyca ;) © alistar

Małe Groty okazały się jeszcze ładniejsze niż na zdjęciu :)

Małe Groty © alistar

Wracając, spotkałyśmy tubylca na rowerze. Właśnie stałam, wytrzepując piach z butów, po małym podprowadzeniu roweru. Pan, nie przejmując się piachem, parł przed siebie... :)
W okolicy Niebieskich Źródeł ujrzałyśmy...

Kaczuchy w rzęsie © alistar

... a za chwilę Tymoteuszka wypatrzyła...

Bóbr ciągnie gałązkę © alistar

Bóbr dzielnie parł przez rzęsę, taszcząc gałązkę. Przed domem pożywił się nieco, zanurkował i... tyle go widzieliśmy...
W drodze do Grot Nagórzyckich miałyśmy możliwość niezłego rozpędzenia się. W drodze powrotnej więcej było wspinaczki ;P

Jak było z górki, to musi być i pod górkę ;) © alistar

Z Grot wróciłyśmy do Tomaszowa. Obejrzałyśmy kilka zabytków...

Piękna, klasycystyczna kamienica © alistar

... jak również ładnych miejsc...

Urokliwe schody © alistar

...a następnie szybko się rozstałyśmy ;P

dzień 3. św. Idzi i wybuchający bidon

Niedziela, 8 lipca 2012 · dodano: 11.07.2012 | Komentarze 0

Opis i zdjęcia jutro

dzień 2. szukanie Tymoteuszki, Łódzkiej Magistrali Rowerowej i kierownika schroniska

Sobota, 7 lipca 2012 · dodano: 11.07.2012 | Komentarze 4

Ponieważ zdjęć było sporo, zamieszczam tutaj tylko te, których nie ma w relacji Tymoteuszki; resztę można obejrzeć tutaj.

Nadejszła wiekopomna chwiła...
A nie, ona nadeszła dnia poprzedniego ;)
Dnia sobotniego, po raczej ciężkawej nocy (upał był :P), zwlokłam się z łóżka nocą poranną, powalczywszy zaledwie raz z budzikiem. Ojczulek rodzony odprowadził mnie na pociąg. Na stacji uprzejmy pan wniósł mi rower do pociągu. Pomachaliśmy sobie z rodzicielem, i pomknęł... potoczyłam się (wraz z całym składem) w kierunku Pabianic. Uprzejmy pan był przez część trasy towarzyszem podróży, i zapamiętał widać mnie, bo w dniu powrotu, na ostrowskim peronie, pytał jak mi się udała wyprawa. Ale nie wybiegajmy w przyszłość.

Do czego kolejarzom służy ten drąg z hakiem ?!?? © alistar

Stacja w Pabianicach ma dwie zalety: wielką - brak schodów (czyli normalne przejścia przez perony), oraz równie wielką, czyli ławeczki w cieniu.
Po dopompowaniu przedniego koła, i umocowaniu bagażu ruszyłam. Po 3 kilometrach ponownie pompowałam koło... Miałam wtedy myśli w raczej ciemnych barwach... Lekka mżawka, w połączeniu z chmurami, też nie poprawiała...
Kilka kilometrów dalej dostaję smsa od Tymoteuszki, z pozdrowieniami z Będkowa! Przecież w Będkowie miałyśmy się spotkać ok. 15!?!! Okazuje się, że Tymoteuszka dostała wolne w pracy, i pedałuje mi dalej na spotkanie :)

Coś pokrzywione te budynki w Pabianicach ;) © alistar

Koło przestaje sprawiać problemy, za to za Pabianicami zaczynamy szukać się wzajemnie z Tymoteuszką. Wreszcie okazuje się, że jesteśmy nawet obie przy pierwszym/ostatnim kościele, z tą drobną jednak różnicą, że ona w Tuszynie, a ja w Rzgowie ;P
Lekkim problemem było "skończenie się map" nam obu ;P
Poszukiwania przeze mnie Łódzkiej Magistrali Rowerowej napawały mnie coraz większym pesymizmem... Tubylcy (tambylcy?) nic o takowej nie wiedzieli...
W końcu udaje nam się jednak spotkać :)
Jak przyjemnie jedzie się razem :D
Pedałujemy do Będkowa!

Nagrobki przy kościele w Będkowie © alistar

Dzwonnica? przy kościele w Będkowie © alistar

Upał ciężki... Mimo licznego cienia, nie jest to łatwa jazda ;P Licznik Tymoteuszki pokazuje 39*... Kiedy temperatura spada do 33* żartujemy sobie, że zaraz sweter trzeba będzie wyciągać ;)
Niedaleko Tomaszowa zjeżdżamy nad rzeczułkę. Woda w niej czysta i cudownie lodowata :D

Ważki ciemnoniebieskie © alistar

Przejeżdżamy nowym przejazdem pod S8, i pedałujemy obrzeżami Tomaszowa. Zaraz za chodnikiem zaczyna się las :)
Przed schroniskiem zdziwienie. Niemiłe. Okazuje się, że pani, która przyjmowała moje zgłoszenie, nie przekazała wakacyjnemu kierownikowi, iż mam przyjechać... Pan jest 70km od Tomaszowa... Ma być za 2,5-3 godziny... Pozostaje mi czekanie...
Pojechałybyśmy obejrzeć Niebieskie Źródła, ale kupiłam po drodze jedzenie, i nie da rady z tym majdanem. Czekam więc...

Czekając na kierownika schroniska... © alistar

Zupełnie nie rozumiem jakim cudem to zdjęcie zapisało mi się anonimowo?!
<img src="http://images.photo.bikestats.eu/zdjecie,600,293897,20120712,niebo-lisciaste-nade-mna-twarda-laweczka-pode-mna-p.jpg" title="Niebo liściaste nade mną, twarda ławeczka pode mną ;P" width="600" height="450" /><div><q>Niebo liściaste nade mną, twarda ławeczka pode mną ;P</q> © </div>
<img src="http://images.photo.bikestats.eu/zdjecie,600,293897,20120712,niebo-lisciaste-nade-mna-twarda-laweczka-pode-mna-p.jpg" title="Niebo liściaste nade mną, twarda ławeczka pode mną ;P" width="600" height="450" /><div><q>Niebo liściaste nade mną, twarda ławeczka pode mną ;P</q> © </div>

Po godzinie wraca Tymoteuszka. Ustalamy, że jak tylko zrzucę bagaż, ruszamy na Niebieskie Źródła!
Pan jest nieco po 20. Załatwiam formalności, zrzucam balast, i jedziemy :)
Niebieskie są zachwycające! W oświetleniu wieczornym są szarozielone... Muszę tu wrócić w świetle słońca!

Niezła średnia (jak na mnie :P) 14,69 km/h na takim dystansie... :D

Petra, szlak św. Jakuba i wakacje :D

Piątek, 29 czerwca 2012 · dodano: 03.07.2012 | Komentarze 5

Z Petrą próbowałyśmy się od długiego już czasu umówić na jakąś wspólną jazdę. Czas był obu nam nie sprzyjający...
Aż tu w czwartek wieczorem Petra telefonuje, iż może uda jej się dnia następnego dotrzeć do pracy rowerem, co oznacza, że do mnie ma już niedaleko :)
Podziwiam ją, bo wstała o barbarzyńskiej zgoła godzinie, dojechała do pracy, a po skończeniu rzeczonej - dotarła do mnie, i to jadąc na azymut! :)
Posiedzielim, pojedlim, popilim... Odwiozłyśmy bandę świeżo upieczonych (nomen omen ;P) wakacjowiczów na ognisko, po czym ruszyłyśmy w stronę z grubsza petrowego domu. Zaliczyłyśmy jeden kościół norweski, dwa klasztory, szlak św. Jakuba, trochę piachu... i to wszystko na przestrzeni niewiele ponad 10 km ;)

Okazało się, że szlaku św. Jakuba wcale nie trzeba szukać daleko... © alistar

Było miło, i mam nadzieję, że uda się kolejne wyprawy tego lata uskutecznić :)

kask przeszkadza w całowaniu

Sobota, 9 czerwca 2012 · dodano: 11.06.2012 | Komentarze 6

Były gonitwy rowerowe. Była ciągła walka o prowadzenie.
Było słońce, ale też i odrobinka deszczu.
Była radość, i zapach kwiatów, i delikatny wiatr.
Była biała wyka!
Był dobry czas :)

Tytułowe stwierdzenie jest wnioskiem młodego ;P

A zdjęcie białej wyki będzie, jak się dogadam z ponownie zbuntowanym telefonem...

zakupów czas ;)

Sobota, 9 czerwca 2012 · dodano: 12.06.2012 | Komentarze 2

Musiałam na zakupy... Czyli akcja: "Wytaszczyć Garkotłuka!" :D
Rzuciłam w eter temat... Bartek i Marcin odnieśli się do idei entuzjastycznie. Bardzo wręcz. :)
Pojechaliśmy więc :)
Miło się jechało z taką ekipą... :)

Matematyczna Przyprawa *

Piątek, 8 czerwca 2012 · dodano: 10.06.2012 | Komentarze 10

Udział wzięli:
6 alergików
2 artystów
2 rolników
4 krótkowidzów
1 pianistka
3 astygmatyków
1 klarnecistka
3 uczniów szkół podstawowych
...

Ilu nas było? :D

Wyprawa miała też akcent horrorystyczny ;)

Szkielet... może nawet straszny ;) © alistar

* Wszystkiemu winien Kubuś Puchatek, który mianem "Przyprawy" określił poszukiwanie Bieguna Północnego" ;)

prezent od Anwi

Poniedziałek, 29 sierpnia 2011 · dodano: 06.09.2011 | Komentarze 12

Anwi podarowała mi dzień pełen pięknych wrażeń :)
Musiałam co prawda w tym celu wstać nocą poranną, pokonać prawie 100 km - budząc się w trakcie... ;) Ale to był piękny dzień w bardzo miłym towarzystwie :)
Anwi zaproponowała na początek zamek Olsztyn. Ruszyłyśmy. Po krótkim czasie spojrzałam krytycznie na przednie koło Chmurki i... obie z Anwi zgodnie stwierdziłyśmy, że na początek spróbujemy napompować, i może się uda bez łatania czy też wymiany dętki... Pominę miłosiernie lekkie zidiocenie, które mnie dopadło. Skupię się na sukcesie w postaci sprawnego koła ;P
Ruszyłyśmy ponownie. Jechało się miło :) Słoneczko grzało przyjemnie, acz nie nachalnie ;)
Oczom moim ukazał się zamek...

Zamek Olsztyn pojawił się na horyzoncie © alistar

Powędrowałyśmy najpierw w poszukiwaniu dobrego miejsca na spożycie jagodzianek :)

Z widokiem na ruiny... © alistar

A potem ujrzałam naturalne skalniaczki i... lekki amok mnie dopadł ;P

Skalniaczek z żuczkiem :) © alistar

Skalniaczek z widokiem w tle © alistar

Rojnikom wystarcza zagłębienie w skale... © alistar

I jeszcze jeden skalniaczek ;) © alistar

Pooglądałam ruiny...

Ocalała ściana a pod nią... przepaść! © alistar

Duchy mają oczy... ;) © alistar

Zza zamkowej wieży... © alistar

Zjechałyśmy następnie do zabytkowego spichlerza, mieszczącego obecnie restaurację

Spichlerz z piękną strzechą © alistar

Moja przewodniczka zaproponowała mi różne warianty dalszego ciągu wycieczki. Bardzo chciałam zobaczyć źródełka w Złotym Potoku :)

Ścieżką wśród brzóz... © alistar

Po drodze obejrzałyśmy Dworek Krasińskiego

Dworek Krasińskich © alistar

Pałac, znajdujący się obok, był w dość opłakanym stanie...
Wyjechałyśmy z parku, i ruszyłyśmy przed siebie alejką :)
Nawet dwie sarenki spotkałyśmy :)
No a potem okazało się, że ciut zmyliłyśmy drogę ;)
"Trasa naprawcza" wiodła:
1. pod górkę
2. po trawie dość mocno kępiastej
3. która to kępiasta trawa była poprzecinana kamyczkami ;)
Dwa razy myślałam sobie, że już, już dalej nie dam rady... Że zsiądę, i poprowadzę rower... Raz pomogła mi myśl, że pchając rower, nie będę się nic szybciej poruszać, a za drugim razem myśl, że zostało mi jeszcze jedno przełożenie... ;)
A potem się wypłaszczyło, serducho zeszło na niższe obroty, i zauważyłam, że jest pięknie :D

Jadę za moją przewodniczką a wokół piękno... © alistar

A potem były pstrągi z najstarszej w Polsce (a być może i w Europie) hodowli. Mniam... :)
Miałam znów siłę jechać :)
Źródełka mnie oczarowały

Źródełka w Złotym Potoku © alistar

Źródełka - niepowtarzalny klimat... © alistar

Jedno ze żródełek © alistar

Woda ze skały © alistar

Woda jest smaczna :)
Pojechałyśmy, cobym Bramę Twardowskiego ujrzała. I ujrzałam :)

Brama Twardowskiego © alistar

Unikając turystów kręcących się małych tabunem, sfociłam oną najpierw od jednej, a następnie od drugiej strony ;)

Brama Twardowskiego - widok "od dołu" © alistar

Skały Jury piękne są :D

Skały jak ser pleśniowy ;D © alistar

W drodze do jaskini, mijałyśmy drewniany kościółek

Drewniany kościółek p.w. św. Idziego w Zrębicach, z imponującym drzewem © alistar

Drzwi kościoła w Zrębicach © alistar

A potem nastąpiło spotkanie z Krzarą. Oj, łapę to on ma nielekką... ;) Ale rozmasowałam prawicę i mogłam dalej trzymać chmurkową kierownicę ;)
I tak we trójkę pognaliśmy w kierunku jaskini. Jeszcze obejrzeliśmy rozległą grotę (bolejąc nad bezmyślnością bałaganiarzy), popodziwialiśmy widoki ze szczytu skałki (zajadając rodzynki, którymi Krzara hojnie częstował)... A potem kurtki na grzbiety (co poniektórzy w koszulkach rowerowych pozostali), latarki w dłoń, i hmmm... nawet mnie nie ominęło wchodzenie w kucki ;)
A potem...

Imponujące kolumny... © alistar

Skalne okno w pięknych kolorach © alistar

Jaskinia jest tak cudnej urody, ze można by tam kilka(naście?) godzin spędzić, i nie mieć dość...

Jaskiniowe twory... © alistar

Humory dopisywały... :)

Paparazzi nas w jaskini dopadli ;) © alistar

Spotkaliśmy mieszkańców tego podziemnego, skalnego świata

Krople rosy perlą się na skrzydełkach jaskiniowej ćmy... © alistar

Kolejny mieszkaniec podziemnego świata... © alistar

Jeszcze rzut oka na kolejną niesamowitą skałę

Diabelskie Kowadło © alistar

I zaczynamy odwrót, bo słońce już nisko...

Skały zaczynają płonąć... © alistar

Wracamy w kierunku Częstochowy w zapadających ciemnościach...
To był piękny dzień!
Anwi, Krzara, bardzo Wam dziękuję! :)

Z Petrą dookoła Jez. Kórnickiego :)

Wtorek, 26 lipca 2011 · dodano: 26.07.2011 | Komentarze 3

...Co ja się tego Bnina naszukałam... W sieci, znaczy. Bo w "naturze" znalazł się sam ;)
A po co mi w ogóle Bnin do szczęścia nagle potrzebny był? Ano z tej prostej przyczyny, że w nim właśnie umówiłam się z Petrą. O ile czas pozwoli, nic się nie wydarzy etc etc...
Dzwoniło mi ostro, tylko, jako że z kierunkami mam pewne problemy (;P), to - w którym kościele - już nie dane mi było rozpoznać... ;)
Jednakowoż tabliczkę z upragnioną nazwą ujrzałam dzisiejszego południa, opuszczając ścieżkę rowerową wzdłuż J. Kórnickiego :)
A do końca puzzle się ułożyły dzięki Petrze :)
Otóż, obecnie Bnin jest dzielnicą Kórnika... To dlatego Google tak głupiało ;P

Petra znalazła nas w umówionym miejscu i zaproponowała wycieczkę dookoła jeziora! A my na to jak na lato! :)
Pojechaliśmy. Przy akompaniamencie błotników młodego, a co ważniejsze, pisków tudzież innych odgłosów związanych z gwałtownym oraz efektownym hamowaniem ;) Znaczy, młody miał widownię i korzystał z tego ;)
Petra pokazała nam dom, w którym urodziła się Wisława Szymborska (umieściła zdjęcie na swoim blogu. Okazuje się, że parę razy przechodziłam/przejeżdżałam obok tego domu, nie wiedząc o jego historii...
Popatrzeliśmy z zewnątrz na bniński kościół...

Kościół poewangelicki w Bninie © alistar

Poznaliśmy piękną, leśną ścieżkę ;) Ciche, spokojne i zielone miejsce... :)
Kolejny kawałek świata, ładny kawałek, poznany :)

Petra i młody na leśnej drodze :) © alistar

Aha, już wiem, że po lesie pełnym komarów należy jeździć szybko... Tylko młody nie ma bąbli... ;P

Z roweru na ścieżkę zdrowia ;) © alistar

Nie obyło się bez przygód...
W pewnym momencie od strony roweru młodego nadeszły niepokojące fluidy... ;)
Petra zainteresowała się dziwnym wyglądem opony... Mnie, z ciut większej odległości, wydawało się, że będziemy odklejać gumę do żucia... Nie, to nie była guma, to był kolczyk ;P Gumę to w tym momencie miał młody... znaczy klasyczny flak naszym oczom się przedstawił...
Ha! Dzielne niewiasty przystąpiły do działań ratunkowo - naprawczych ;)
Petra stwierdziła, ze mam wprawę (co też czasem człowieka podkusi... żeby na tych blogach wypisywać... ;P), więc... Wyjęłam klucze, łyżki do opon, pompkę oraz łatki z przyległościami ;)
Hm... Nie zdejmowałyśmy koła, tylko powalczyłyśmy z dętką "przypasaną" cały czas do roweru. No tak, muszę - jeżdżąc z młodymi - zaopatrzyć się również w klucze niezbędne przy ich rowerach...
Kiedy szukałyśmy dziury (pompując na zmianę dętkę w celach detektywistycznych, aczkolwiek to Petra namachała się więcej...), i pomimo wyczuwania delikatnego powiewu powietrza, nie mogłyśmy jej znaleźć, zjawił się miły tubylec :)
Pan tak uczciwie zajął się pompką, że wredna dętka ukazała wreszcie naruszenie swej ciągłości i można było przystapić do wulkanizacji ;)
Pan okazał się miły i uczynny (tak, przystojny też był ;) ). Użytkował chętnie i we właściwy sposób podsuwany mu papier ścierny, a potem resztę ;)
W naprawie uczestniczyli wszyscy, bo młody opiekował się zaworkiem od wentyla, a młoda relacjonowała na żywo przebieg akcji ojcu ;)
Pan na koniec uczciwie ową zwulkanizowaną dętkę napompował :)
Serdecznie podziękowałyśmy za pomoc, i ruszyliśmy dalej :)

Uff... Epopeja mi wyszła... ;)

O mały włos nie zapomniałabym o ważnym fragmencie...
Plaża stanęła na naszej drodze, i młody nie mógł się oprzeć wezwaniu :D
Dzielnie walczył, parł naprzód, i dopiero pod sam koniec piach go przyblokował ;)

3/4 plaży przejechane :D © alistar

Petra, bardzo dziękuję za świetną wycieczkę! :) Miło było Cię poznać! :)

przedwiosennie pojeździć po lesie :)

Czwartek, 3 marca 2011 · dodano: 03.03.2011 | Komentarze 1

Przejechać się... Nałapać słońca... Znaleźć oznaki wiosny, no niechby cokolwiek zielonego...
Udało się :D

Zielono mi... :D © alistar

Siostra zrobiła mi prezent i odwiozła młodego do szkoły (jako że Legwan wyleguje się u mechanika...) - to oznaczało spokojniejszy ranek ;P Musiałam tylko narybek wyszykować do szkoły ;)
Co więcej, ta sama siostra zdeklarowała się odebrać młodego i dostarczyć do domu :D
Grzechem byłoby nie wykorzystać takiej okazji ;P Zwłaszcza, że pogoda spisała się na medal :)
O dziwo, dziś nie musiałam co poniektórych wycieczkowiczów niemal siłą zwlekać z łóżka :PP
Kawa pomogła uruchomić mięśnie i synapsy ;)
Słoneczko przygrzewało i co nieco roztapiało ;P

W pełni ekologiczna agrowłóknina ;) © alistar

Hydrant też to odczuł ;)

Wyglada jak nosiwoda ;) © alistar

Pojechaliśmy w kierunku lasu. Tym razem użytkując polną drogę - już nie zalodzoną. Po raz pierwszy w pełni odczułam w takim stopniu wygodę jazdy z amortyzatorem :D O, tak! Niestraszne mi były wądoły :D
Za to Sosa bardzo szybko zaczął narzekać na bolący tyłek ;P
Natomiast zdaje się, że termosik, a raczej jego zawartość, wpłynęły kojąco ;)

Sosa i soczek ;) © alistar

W lesie, jak to w lesie, dzikie zwierzęta mieszkają. Nie, nie doszło do bliskiego spotkania, musiały wystarczyć tylko ich ślady ;)

Tropy bardzo dzikich zwierząt :D © alistar

Głuszynka niezmiennie, choć za każdym razem inaczej, piękna :)

Dwa stany skupienia © alistar

Jak szwajcarski ser ;) © alistar

Po prostu piękno :) © alistar

Ślady bobrów © alistar

Soczek wypity, batoniki pożarte...

Akumulatorki w aparacie padły :P
Pozostałe zdjęcia od Sosy :)

skute lodem © sosa

krzak dla Alistar © sosa

krzak dla Alistar 2 © sosa

Piękne krzaczyska © sosa

skrada się Alistar... © sosa

Aha, szłam sobie spokojnie :P tylko jakiś paparazzi się pojawił ;P

Alternatywna wersja wydarzeń u Sosy ;)